Giovanni Paolo Cima
A
Ad te desideratAdiuro vos, filiae HierusalemArdens estAssumpta est MariaB
Beata es Virgo MariaBeatiBenedicam DominumBicinium No.34C
Cantantibus organisCantate DominoCanzon 1 'La Morasa'Canzon 10Canzon 12 'La Doppia'Canzon 13Canzon 14Canzon 15 'La Scabrosa'Canzon 16 'La Novella'Canzon 2 'La Valeria'Canzon 3 'La Gentile'Canzon 4 'La Pace'Canzon 5 'La Curta'Canzon 6 'La Vaga'Canzon 9 'La Gratiosa'CapriccioConcerti EcclesiasticiConfiteborConfitemini DominoCor mundumE
Ecce MariaEgrediamurExaudi DeusExaudi DomineF
Falsa BordoniFratres quid nam videmusG
Gaudeamus omnes in DominoGustate et videteH
Haec diesHodie Christus natus estI
Iubilate DeoIustus ut palma florebitL
Laudate DominumM
Magnificat Quinti ToniMagnificat Sesti ToniMessaMirabile mysteriumMisericordias tuasN
Nativitas tua Dei genitrixNon turbeturO
O altitudo divitiarumO DomineO dulcedo melifluaO SacrumO vos omnesOrnaveruntQ
Quae est illaQuam pulchra esR
Ricercare per OrganoS
Sonata à 4Sonata for Cornetto and TromboneSonata for Violin and VioloneSonata for Violin, Cornetto and VioloneSurge properaV
Veni sponsa ChristiVidi speciosamVox dilecti meiVulnerasti cor meumWikipediaGiovanni Paolo Cima (c. 1570 – 1630) was an Italian composer and organist in the early Baroque era. He was a contemporary of
Claudio Monteverdi and
Girolamo Frescobaldi, though not as well known (then or now) as either of those men.
Cima came from a family of musicians and was a leading musical figure in Milan. From 1595 he served as director of music and organist at the chapel of Santa Maria presso San Celso in Milan. His Concerti ecclesiastici, a collection which also includes a mass, two Magnificat settings, and six sonatas for 2, 3, and 4 instruments, were published in 1610 (Roche and Tibaldi 2001).
Cima's church music was generally conservative, but his instrumental works were more innovative. His importance lies primarily in being the first composer to publish a trio sonata (for violin, cornett, and basso continuo), in his 1610 collection. It is a single-movement, through-composed work displaying thematic integration and virtuosic display (Roche and Tibaldi 2001).
Cima died in Milan during the plague of 1630, at about the age of 60 (Roche and Tibaldi 2001). His son Giovanni Battista Cima is not to be confused with the painter Giovanni Battista Cima, called Cima da Conegliano, who was no relation.