Testo: Windir. 1184.

Sumaren elleve hundre og A?ttifira gjekk kong Sverre til harde motA?tgjerder, Drapi pA? han Ivar Dape med prest og fA?lgje fekk hate stA?rre, Det stA?rste slaget i borgarkrigen skulle no trast finna stad, Horder av menn i brynjer med sverd ville enda opp i mannadrap, Ingen ante at bragdi hans Arntor kunne slike fA?lgje fA?, Ved Hagastrondi pA? Fimreite lA?g Sverre sin flA?te pA? fjortan skip, Med mA?l A? ramma Sogndal bygd, kvar ein gard skulle brennast ned, Krigaren Arntor gjekk viljugt i strid for A? sikra hans A¦tt evig grid, Gudane ved hans side og han Magnus med hA¦r og skip, Utan sidestykkje, eit voldsomt mannadrap, ein eim av daud, fjorden raud, svart, svart slag, Blodhemn rA?dde millom Magnus og Kong Sverre, Deira strid om Noreg si trone enda med Magnus sitt fall med tvo tusen mann, Svikaren Sverre slost ikkje han, so i tA?s han iakttok slaget frA? land, Krigaren Arntor gjekk viljugt i strid kom alder attende dA?ydde for grid, Dag lei mot kveld, A¦tti fekk vita, Arntor sA?g gudane so ein ekta windir, For A? sikra hans A¦tt evig grid mA? krigaren gA? viljugt i strid.